петак, 5. април 2013.

DOSJE: Nije samo „Birač“ propao, propala je i Balkan Investment Banka

piše: Dragan Čavić, predsjednik DP

Ovih dana Vlada RS je krenula u „obračun“ sa kriminalnim radnjama vezanim za privredno društvo „Birač“ i sa njim povezanih lica. U toj kampanji se stiče utisak da se nastoji da se sva odgovornost prebaci na prethodnu Vladu, odnosno na ime Aleksandra DŽombića. Međutim, svjesno se u orkestriranoj medijskoj kampanji skriva najveća odgovornost Vlade RS na čelu sa Miloradom Dodikom, u čije vrijeme je nastao i najveći dio problema koji su ovih dana eskalirali.

U cijeloj ovoj režimskoj „opredijeljenosti“ da se Republici Srpskoj vrati ono što su joj Litvanci nezakonito oduzeli kroz "Birač" i njihove povezane firme – “Balkal”,"Birač Evrope", "Alumina", "Mehanika", "Alusil", "Birač energo" i "Energolinija", namjerno ili slučajno, izostavlja se žila kucavica svih mutnih radnji, ovih i drugih povezanih pravnih lica, od kojih su mnoga nerezidentne inostrane firme registrovane po cijelom svijetu, a to je  BALKAN INVESTMENT BANKA.


Meni ipak cijela ova ujudurma oko „Birča“ miriše na dva moguća scenarija, zbog čega je Vlada RS odlučila da ovako radikalno reaguje i uputi policiju da pročešlja poslovanje Litvanaca u RS.
Moguće da je cijeli scenario dogovoren sa vlasnikom Birča Romanovom, po kojem će on mirno izaći iz „Birča“, a preuzimanje će izvršiti Vlada RS, s tim da se neće čačkati lična odgovornost Litvanaca, i da će se, paralelno sa gužvom oko „Birča“, u tišini izvršiti akcija spašavanja Balkan Investment Banke.

Takođe je moguće da nije bilo nikakvog dogovora sa Romanovom, nego se vlast u RS jednostavno uplašila katastrofe u poslovanju sa „Birčem“ i Balkan Investment Bankom, pa je odlučila da je bolje da sama završi posao kontrolisanim procesom, da to ne bi radili drugi, i da istovremeno spašava Balkan Investment Banku, koja bi u slučaju zabrane njenog rada (za šta je zrela kao kruška) za sobom povukla propast desetina miliona maraka depozita firmi, građana i budžetskih institucija Republike Srpske.
Vršiti istrage u „Birču“ i u nabrojanim povezanim firmama UKIO grupe u RS i BiH je besmisleno bez istovremene istrage u srcu svih problema, a to je BALKAN INVESTMENT BANKA, preko koje su išli svi finansijski transferi ovih firmi, ali i brojnih drugih po cijelom svijetu.

Geneza problema „Birča“ i povezanih lica nastala je mnogo ranije, odnosno iz „Birča“ je ispumpano sve, ali je i opljačkana RS. Moram podsjetiti da je za vrijeme dolaska Litvanaca osnovana Balkan Investment banka(BIB), kao podrška poslovanju „Birču“ i produžena ruka glavnog vlasnika sve imovine UKIO grupe Romanova i njegove UBIG korporacije („Ukio Banka Investiciona Grupa“). Upravo je BIB i poslovanje oko nje jedna velika pljačka građana RS (u vidu depozita i Vlade RS, ali i samih građana). Balkan Investment Banka je bila glavni finsijski servis korporacije UBIG. Ona je osnovana neophodnim kapitalom propisanim zakonom o Bankama RS i Odlukama Agancije za bankarstvo Republike Srpske (ABRS), ali sav taj kapital je samo provozan odmah po osnivanju i iznešen u vidu davanja kredita nerezidentnim pravnim licima sa „centralama“ u inostranstvu, bez ikakvog suštinskog obezbjeđenja za Banku.

Tako je u vrijeme vladavine Dodikove vlade neto iznešen novac iznosio cca 60 mil KM (samo krediti nerezidentima), dok je kapital Banke nominalno iznosio 27 mil KM. Tu se radi o novcu direktno datom u vidu kredita povezanim pravnim licima sa BIB i Romanovim. Naravno ta pravna lica su osnivana u poreskim rajevima sa teško utvrdivom vlasničkom strukturom, ali sigurno povezanim, jer niko normalan ne bi davao milionske kredite istima bez kreditne istorije i sa vrlo sumnjivim i neprovjerivo vrijednim obezbjeđenjem kolaterala .

Neki od nerezidenata sa ogromnim odobrenim kreditima od strane Balkan Investment Banke u  to vrijeme su slijedeći:
Firma AB Kauno Tiekimas Filialas (Litvanija) dobila  kredit od 3.850.000,00 EUR, a za obezbjeđenja dala hipoteku na neku željezničku prugu u Litvaniji,
Firma Incompleks LLC (sjedište joj je u nekom indijanskom rezervatu u SAD) dobila kredit od  3.500.000,00 EUR, a kao garanciju je dala mjenice izdate u RS sa ovjerom te firme iz SAD,
Firma Ensco 165 (Škotska) dobila je kredit od 380.000,00 EUR, a ta firma je (kao i prethodne)u vlasništvu Romanova, kao i škotski fudbalski klub Harts, pa je kao garancija za ovaj kredit obezbjeđena prodavnica dresova i suvernira ovog fudbalskog kluba u Škotskoj,
Firma Korelita UAB (Litvanija) dobila je kredit od 2.100.000,00 EUR, a kao garanciju je dala spisak robe na zalihi koju proizvodi, a to su proizvodi od prediva,
Firma D.P. International (Italija) dobila je kredit od 2.300.000,00 EUR, a kao garanciju je dala spisak robe na zalihi koju prodaje u Italiji, a koju proizvodi firma Korelita iz Litvanije, a to su takođe proizvodi od prediva,
Firma Balkanika, registrovana u Brčkom, dobila je kredit od 7.600.000,00 KM bez ikakvih obezbjeđenja; tim novcem je kupila akcije, a onda je naknadno te akcije prikazala kao instrument obezbjeđenja kredita.

Sve prethodne nerezidentne firme gotovo sigurno su direktno ili indirektno u vlasništvu Romanova, iako se nalaze u različitim državama pa i kontinentima, i bez sumnje su povezana pravna lica. Samo po prethodnim kreditima ovim firmama je odobreno gotovo 32 miliona KM kredita, sa prethodno obrazloženim kolateralima (vrijednosnim obezbjeđenjima za dobijene kredite).

Radi ilustracije kako radi ova banka sa nerezidentnim firmama poslužiće slučaj sa firmom „Chicago insurance company“.

Prije par godina Balkan Investment Banku je opljačkao radnik na obezbjeđenju ukravši 1 milion KM iz trezora ove banke. Budući da je osiguravajuća kuća „Bosna Sunce“ iz Sarajeva imala ugovor o osiguranju sa BIB, zbog pljačke BIB je tražila nadoknadu od ove osiguravajuće kuće. „Bosna Sunce“ nije udovoljila zahtjevu BIB i otvoren je sudski spor tužbom BIB protiv osiguravajuće kuće.
BIB je morala ovo sporno potraživanje od „Bosna Sunce“ osiguranja obezbjediti rezervisanjem sredstava za sporne plasmane u tom iznosu. Da bi se to premostilo, ovo sporno potraživanje otkupljuje nerezidentna firma „Chicago insurance company“. Nakon toga ova firma dobija kredit više od 400.000 EUR od BIB, a kao obezbjeđenje ovog kredita „Chicago insurance company“ daje banci upravo ovo sporno potraživanje BIB-a od „Bosna Sunce“ osiguranja.
Ključni igrač za sve ove radnje plasmana i novčanih transfera povezanih pravnih lica je Litvanac Edvinas Navickas, direktor Balkan Investment Banke. Upućeni, koji su sa njim sarađivali, tvrde da raspolaže pečatima svih tih povezanih nerezidentnih firmi sa sjedištima po bijelom svijetu, i za njih ovjerava sve što je potrebno u ovim transferima.

Pored odobravanih kredita plasiranih u inostranstvo, uz sumnjivo obezbjeđenje, i na drugi način su iznošeni novci. Primjeri su kupovina vlasničkih udjela u preduzećima u Litvaniji sa nikakvom istorijom poslovanja, kupovina poslovnih objekata takođe u Livaniji sa astronomski pretplaćenim iznosima (sve primjeri iznošenja novca od deponenata Banke - stanovništva i RS) koji bi se, samo dijelom, posle vratili u smislu ulaganja u dokapitalizaciju Banke (npr. dokapitalizacija 2008. godine za dodatnih 9 mil KM), a naša Agencija za bankarstvo RS je objeručke prihvatala takvu dokapitalizaciju.

Konkretno, cijeli aranžman dokapitalizacije izvršen je uz saglasnost ABRS čija je dugogodišnja direktorica Slavica Injac, nedvosmisleno, pod ogromnim uticajem Vlade RS otkako je SNSD preuzeo izvršnu vlast u RS.
Prvo su dva, od ukupno 4 tadašnja akcionara BIB-a, izvršili prodaje Balkan Investment Banci. Prvo je akcionar UBIG iz Kaunasa u Litvaniji, za iznos nešto manji od 5 miliona KM , prodao poslovni prostor u Kaunasu u Litvaniji, za navodne potrebe filijale BIB u tom gradu.
Zatim je, takođe akcionar, firma Balkan investment menadžment dobila od BIB nešto više od 4 miliona KM za prodate akcije (do 30% u to vrijeme privatizacionog investicionog fonda, a trenutno zatvorenog investicionog fonda). Pri tome su akcije kupljene po znatno višoj cijeni od tržišnih i nominalnih vrijednosti.

Kada su na taj način ova dva akcionara Balkan Investment Banke dobili novac, onda su taj isti novac uplatili Balkan Investment Banci na ime dokapitalizacije od 9 miliona KM, što je ABRS na čelu sa Slavicom Injac smatrala normalnim i zakonitim.

Cijeli ovaj transfer ilustruje da se sa novcem građana RS u stvari izvršila dokapitalizacija banke od 9 miliona KM, a razlog je bio u zahtjevu ABRS da BIB mora biti dokapitalizovana upravo za ovoliki iznos, zbog izloženosti depozita u banci velikom kreditnom riziku po plasmanima banke povezanim pravnim licima i zbog neadekvatnosti kapitala.

Kao što se vidi BIB je, od kako postoji, u stvari bila neto izvoznik kapitala iz Republike Srpske, odnosno novac (iz depozita) se plasirao u inostransvo i u većem iznosu nego što iznosi vrijednost kapitala Banke.

Ova banka je novac građana RS, koji je u vidu depozita bio u toj banci, transferisala i na druge načine povezanim pravnim licima po svijetu.

BIB je, primjera radi , izvršila kupovinu vlasničkih udjela velikog broja firmi sa sjedištem u Kaunasu u Litvaniji. Interesantno je da su sve te firme imale identičnu adresu sjedišta u Kaunasu (K. Dolenche 64), što mora proizvesti sumnju da se radi o povezanim firmama istog vlasnika, a na taj način je u Litvaniju otišlo preko 10 miliona KM depozita građana RS.

Posebna priča je transferisanje depozita Balkan Investment Banke iz Republike Srpske u sestrinsku banku istog vlasnika u Litvaniji pod nazivom „UKIO BANKAS“, koju je Centralna banka Litvanije početkom februara ove godine stavila pod prinudnu upravu.

Portal „Capital.ba“ objavio je prije gotovo dva mjeseca, između ostalog slijedeće:
“Centralna banka Litvanije saopštila je da je cilj preuzimanja upravljanja nad Ukio bankas osigurati bankarski sistem. Centralna banka, u saopštenju, je navela da su pronašli previše rizika i utvrdili da nije uloženo dovoljno napora da se osigura financijska sigurnost u Ukio Bankas. Evropska banka za obnovu i razvoj je saopštila danas da podržava Šauliu Bankas da preuzmu određenu osnovnu bankarsku imovinu Ukio Bankas nakon odluke Centralne banke Litvanije.
Pozdravljamo ovaj brzi potez kao odlučujući korak prema konsolidaciji domaćeg bankarskog sektora i jačanju njegove stabilnosti. To će nam pomoći u prevladavanju nesigurnosti i podržati povjerenje i povjerenje u cijelom sektoru, rekao je Jean-Marc Peterschmitt, direktor EBRD-a za Srednju i Jugoistočnu Evropu.
EBRD je najveći pojedinačni akcionar Šauiliu Bankas sa 19,6 posto akcija.
Centralna Banka Litvanije je pozdravila ovu izjavu ocijenivši da bi to mogla biti jedna od opcija za brzo rješavanje aktualnih problema”.

Ništa više nije potrebno reći, osim postaviti pitanje: kakva je sudbina depozita građana RS koji su bili u Balkan Investment Banci, a transferisani su na Ukio Bankas u Litvaniju? Da li su ti depoziti sigurni ili su blokirani?

Kada kažemo da je teško utvrditi vlasničku povezanost lica sa bankom i UBIG-om mora se  napomenuti da je za to znao tadašnji predsjednik Vlade RS Milorad Dodik, jer je u martu 2009. godine dolazio i Romanov lično kod njega da se dogovaraju oko kredita za fabriku glinica „Birač“ , a medijski je to praćeno sa prijetnjama izlaska 1000 radnika „Birča“ pred zgradu Vlade RS (kao da je riječ o državnom, a ne privatnom preduzeću). Predsjednik Vlade RS Dodik je tada obećao dodjelu kredita „Birču“ iz sredstava IRB RS (postavlja se pitanje kako premijer može obećati dodjelu kredita pogotovo preko poslovne Banke).

Poslije toga, gle čuda, odobrava se kredit „Energoliniji“ doo Zvornik (5 mil KM), a ne „Birču“ gdje su radnici i zaposleni, iako u tom momentu, takođe, povezano lice „Balkal“ AD duguje višemilionske iznose državi (cca 8 mil KM samo Poreskoj upravi RS). 

„Energolinija“ je firma registrovana u Sarajevu, a vlasnik ove firme je off shore kompanija sa nekih od poreskih rajeva (Kajmanska ostrva, Djevičanska ostrva i sl.).

Ovom preduzeću kredit od 5 miliona KM odobrava IRB RS posredstvom Balkan Investment Banke AD Banjaluka.

„Energolinija“ je preduzeće koje je osnovano u krugu fabrike glinice „Birač“. Imovina koju ima „Energolinija“ je zemljište, oprema i nekretnine koje su kupljene iz ovog odobrenog kredita od fabrike glinice „Birač“. Na taj način je formalno „Energolinija“ dobila kredit, a suštinski novac je dobila Fabrika glinice Birač, jer Balkan Investment Banka nije mogla plasirati IRB-eov kredit povezanom pravnom licu zbog Agencije za bankarstvo RS. Pravi vlasnik „Energolinije“ se formalno ne zna, ali oni koji su odobravali kredite „Energoliniji“ sigurno dobro znaju čije je preduzeće, jer kako bi drugačije dali kredite ovakvim firmama u višemilionskim iznosima, pogotovo za ovakve namjene.

Ali tu nije kraj kreditima „Energoliniji“. IRB RS je, iz linije kredita iz sredstava dobijenih od Evropske razvojne banke (EBRD), dodijelila kredit od 19,4 miliona KM istoj ovoj firmi pod parolom“spašavamo Birač“, ali ovaj put bez posredničke banke.

Interesantna je istorija ovog kreditnog zahtjeva. Prvi put „Energolinija“ je tražila kredit od 20 miliona KM, a ovaj kreditni zahtjev je odbio tadašnji direktor IRB RS Milenko Pavlović, jer je znao kolika je izloženost riziku ovakvog plasmana IRB RS bez posredničke banke.

Poslije toga, milom ili silom, je dao ostavku.

Nakon njegovog odlaska „Energolinija“ obnavlja kreditni zahtjev, ali ovaj put u visini od 19,4 miliona KM.

Nova direktorica IRB RS, na kreditnom odboru IRB (tzv.mali odbor), odobrava svega 6 miliona KM, smatrajući da je to iznos primjeren izloženosti riziku ovakvog plasmana.
Veliki kreditni odbor IRB RS (čitaj Vlada RS), mimo odluke „malog kreditnog odbora“, odobrava „Energoliniji“ svih 19,4 miliona KM!

Niko živ ne može za stanje u „Birču“ amnestirati režim na vlasti. Svi su upetljani do ušiju u sve ove transfere, iza kojih stoji prijateljski odnos Romanova i Dodika, što potvrđuju krediti dati „Energoliniji“, ali i opisano stanje u Balkan Investment Banci.

Ovu banku su u više navrata kontrolisali kontrolori iz Agencije za bankarstvo RS i kroz svoje izvještaje o kontroli Balkan Investment Banke ukazali na ozbiljnost stanja u ovoj banci, strahovito izloženoj rizicima plasmana (npr. Izvještaj iz 2008.godine). Pitanje je zbog čega je Slavica Injac ćutala i tolerisala ono što sav bankarski svijet u RS zna u vezi sa ovom bankom. Ali nažalost i ne samo sa ovom bankom; još dvije manje banke su u sličnoj situaciji, i obje su u vlasništvu lica neskriveno bliskih režimu i strankama na vlasti!

Kako je došlo do dugovanja Balkala?

„Birač“ je tih godina radio uslužnu preradu za „Balkal“, odnosno svu sirovinu je od „Boksita“ kupovao „Balkal“ i davao na preradu Birču i plaćao samo mizernu cijenu za istu uslugu, a potom bi cjelokupnu proizvedenu glinicu izvozio takođe povezanim licima pre svega KTF-u (AB Kauno Tiekimas Filialas), koja je „kupila kajmak“ na ovoj berzanskoj robi. Kako opet ne bi prikazali dobit u RS i time plaćali porez vlastima RS, oni su, takođe po niskim cijenama, glinicu prodavali KTF-u.
Iako su glinicu izvozili po nešto višim cijenama nego što su plaćali fabrici glinice „Birač“ (prava berzanska cijena se fakturisala stvarnim kupcima tek od strane KTF-a, koji je ostvarivao stvarnu dobit od prodaje) i pored ovakvog poslovanja sa relativno malom prikazanom dobiti, ostali su dužni Poreskoj upravi RS cca 11 mil KM .

„Balkal“ je ugašen, a dugovi su ostali, i u približno isto vrijeme kada se „Balkal“ ugasio, nikla je „Energolinija“, a iz prethodnog je i laiku jasno da je režim u RS dobro znao da su i „Balkal“ i „Energolinija“ u vlasništvu iste grupe. „Balkalu“ je zaboravljeno 11 miliona KM poreskog duga, a „Energoliniji“ je odobreno ukupno 24,4 miliona KM kredita.
Šta normalan čovjek na sve ovo može da kaže posmatrajući trenutnu navodnu nemilosrdnu borbu režimske Vlade RS da spasi interese RS od „Litvanskih lopova“?!

Nakon gašenja „Balkala“ (guranjem u stečaj sa milionskim obavezama državi) osniva se novo povezano lice pod nazivom „Alumina“, koja preuzima posao „Balkala“, a vlast u RS opet o tome navodno ništa nije znala, što je sigurno neistina.

Litvanci su eksperti u poslovanju sa povezanim licima i osnivanju istih gde samo naši organi nisu u stanju da utvrde povezanost i nepravilnosti u poslovanju, dok su vlasti Litvanije recimo uvele prinudnu upravu u UKIo banku (takođe u vlasništvu UBIG-a, odnosno Romanova) u Litvaniji. Naša ABRS je trebala da uvede prinudnu upravu u BIB prije 4, 5 godina, kako bi se sačuvali depoziti, dok je sada već Litvancima potpuno svejedno šta će uraditi vlasti RS.

U RS iza njih su ostali samo dugovi, a novac je godinama transferisan na prethodno opisani način.

Postoji još jedna dimenzija aktivnosti Balkan Investment Banke u Republici Srpskoj. Njena politika plasmana (plasiranja kredita i trgovanja hartijama od vrijednosti), kao i politika uvećanja depozita, bila je u mnogim slučajevima pod direktnim političkim uticajem pojedinaca iz vladajućeg režima.

Na primjer, tokom 2010. godine, TE Ugljevik je raspisala tender za stavljanje svojih depozita na račune banaka. Između ostalih, javila se i Balkan Investment Banka. Tenderski uslov za sve banke je bio da „korespodentni rang banke“ ne smije biti ispod ocjene 3. Iako je BIB bila ispod te ocjene na nižem rangu 4, dobila je tender i time i depozit od 10 miliona KM. Zašto? Ko je to odobrio? Neko moćan, bez dileme!

Balkan Investment Banka je plasirala (komisiono) i sredstva IRB iz tzv. Ekonomsko razvojne komponente.

Najpoznatiji slučaj je kredit firme „Fruit eco“ od 3 miliona KM čiji je suvlasnik u to vrijeme bio Igor Dodik, sin tadašnjeg predsjednika Vlade RS, a drugi suvlasnik Miroslav Dobrić.
Ova firma vraća kredit Balkan Investment Banci. Ali interesantno je da je Miroslav Dobrić od iste ove banke nešto ranije dobio kredit od milion KM, za koji tada nije imao nikakva sredstva obezbjeđenja.
Bivši zaposleni u ovoj banci, koji su iz nje pobjegli, tvrde da je kredit dobio bukvalno na ličnu kartu. Zašto? Ko je to odobrio? Neko moćan, bez dileme!

Međutim, postoji manje poznat slučaj kredita IRB-a posredstvom Balkan Investment Banke, koji je dodijeljen, u visini od 2,5 miliona KM, firmi „Žepa inzinjering NPŽ doo“ Rogatica, čiji je vlasnik Enver Štitkovac, poznatiji pod nadimkom Žuti iz Žepe.
On je mehanizacijom svoje firme „Žepa inžinjering doo“ Sarajevo asfaltirao puteve uoči lokalnih izbora 2008. godine, u širem području Srebrenice, prema zahtjevu lokalnih moćnika SNSD-a. Bez tendera i bilo kakve dokumentacije je asfaltirao put između Han Pijeska i Žepe. Obećano mu je da će dobiti kredit IRB-a. Budući da kredit ne može dobiti firma koja nije registrovana u RS, on je kredit dobio na svoju firmu iz Rogatice, koja je kredit trebala da utroši za kupovinu opreme i obezbjeđenje obrtnog kapitala za djelatnost iz sektora industrijske prerade poljoprivrednih proizvoda (navodno ljekobilja).

Za obezbjeđenje ovog kredita Žuti je pod hipoteku stavio građevinski objekat industrijske hale i neko terensko vozilo, procijenjeno od BIB na 250.000 KM.
Na precijenjenu vrijednost hipoteka Žuti je dobio 2,5 miliona KM kredita IRB, posredstvom Balkan Investment banke.
Interesantno bi bilo znati vraća li Žuti kredit BIB-u.

Osim ovakvih, prethodno opisanih kredita, Balkan Investment Banka je davala i mnogim drugim kredite bez obezbjeđenih adekvatnih kolaterala iz vlastitog kreditnog potencijala, kao što je slučaj sa firmom „Igo Steel“ iz Laktaša, koja je nedavno uhvaćena u krađi struje u akciji MUP-a RS i veliki je poreski dužnik. I za ovu firmu se zna da je njen vlasnik vrlo blizak nekim ljudima iz režimske vrhuške.

Trgovanje hartijama od vrijednosti koje je emitovala ili posjedovala Balkan Investment Banka jedna je od omiljenih aktivnosti IRB RS.
U periodu od decembrа 2010. godine do krаjа februаrа 2011. godine Bаlkаn Investment bаnkа, čiji je vlаsnik UKIO grupа iz Litvаnije, (kojа je evidentno u dobrim vezаmа sа režimom), nа tržište hаrtijа od vrijednosti emituje obveznice i аkcije u više emisijа.

Višemilionski iznos ovih hаrtijа od vrijednosti kupuje IRB RS posredstvom fondovа u njenom sаstаvu. Procijenjeno, prema dostupnim podacima, u vrijednosti od oko 10 miliona KM.

U julu mjesecu 2011. godine nа Bаnjаlučkoj berzi pojаvljuju se obveznice emitentа „Kаlderа kompаnije“ Lаktаši, preduzećа u stopostotnom vlаsništvu Milenkа Čićićа iz Lаktаšа, nominаlne vrijednosti 7 miliona KM,  sа dospijećem nа 22 godine, koje kupuje Bаlkаn investment bаnkа i niko drugi.
Vlаsnik ovog preduzećа je istovremeno i vlаsnik hotela „Kаlderа“ u Aleksаndrovcu kod Lаktаšа, koji je trаdicionаlno okupljаlište vrhuške režimа nа vlаsti.

Te obveznice Miće Kaldere početkom ove godine kupila je IRB od Balkan Investment Banke. Nikom drugom nije palo na pamet da u ove hartije od vrijednosti vrijedi ulagati osim IRB-u. Zašto? Ko je to odobrio? Neko moćan, bez dileme!

I na kraju ove horor stvarnosti oko poslova Litvanaca u RS slijedi „šlag na tortu“!

U BILANSU STANJA BALKAN INVESTMENT BANKE 31.12.2012.GODINE, KOJI JE OBJAVLJEN OVIH DANA, PRIKAZAN JE UKUPAN NETO GUBITAK OVE BANKE TOKOM 2012. GODINE OD 33.634.083 KM.
ISTOVREMENO, U IZVJEŠTAJU O PROMJENAMA U KAPITALU OVA BANKA NA DAN 31.12.2012.GODINE IMA UKUPAN OSNOVNI KAPITAL OD 35.000.000 KM.
UKUPAN OSNOVNI KAPITAL BALKAN INVESTMENT BANKE VEĆI JE OD NJENOG NETO GUBITKA ZA SVEGA 1.365.917 KM.
KAPITAL I GUBITAK BALKAN INVESTMENT BANKE SU SKORO IZJEDNAČENI!

Sve što je naprijed napisano potvrđuje moje opravdane sumnje da je ova banka pred kolapsom i da joj slijedi sudbina još gora od sudbine starije sestre banke u Litvaniji, dakle prinudna uprava i direktno uplitanje države da se spasi što se spasiti može.

Takođe, sve što je naprijed napisano ide u prilog potrebe sveobuhvatne istrage, prije svega u Balkan Investment Banci, jer je istraga u „Birču“ besmislena bez istrage u ovoj banci.
Nedavno je na jednom skupu ministar finansija RS Zoran Tegeltija rekao da Vlada RS mora hitno upumpati 30 miliona KM u Balkan Investment Banku da bi se spasilo 70 miliona KM depozita građana, firmi, Vlade RS, opština i drugih deponenata kod ove banke.
To je sigurno jedina mogućnost koja je kao opcija samo manje zlo, a nikako dobro!

Ali, mora se dati odgovor na pitanje ko je odgovoran za ovoliko ispumpavanje depozita Balkan Investment Banke?
Sumnjam da će odgovor na to pitanje, potkrepljeno u ovom tekstu brojnim primjerima, dati istražni tim Vlade RS.
Jer, ako budu išli do kraja neminovno moraju doći do svoga kraja !